Karanlığı kim sever; kalbi karadan gayrı?
Ehl-i dalal ve tuğyan; kalamaz ondan ayrı.
Tağutların kulları, çok severler muzlimi!
Gayeleri boğmaktır, ortamında mazlumu.
Her tür necis işleri, o, vasatta yaparlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çok muhteşem bir şiir ve bir okadarda dolu dolu ifadeler. Tebrik eder saygılarımı sunarım.
Emek dolu bir çalışma.
Dili ağır olsa da verilmek istenen mesaj anlaşılıyor.
Zaman zaman ben de Osmanlıca sözcükleri kullanıyorum ama maalesef okuyanlar anlamayınca da yalnızca yazanda kalıyor şiirin etkisi.
Şiirin muhteviyatı şaire aittir. Aslolan şairin şiire yüklediği duygularıdır. Şiirinde okuyana vermek istediği mesajdır. Şiirler şairlerin parmak izleri gibidir. Şiirlerinizden anladığım kadarıyla çok sağlam parmak ve hatta yürek iziniz var dizelerinizde. Yürekten tebrikler efendim.
Selam ve dua ile,
Celil ÇINKIR
Delibal
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta