Zulmet-i Beyza Şiiri - Hüseyin Ahmet Sar ...

Seneler ardına bakmaz
Bu izler yaşımın pençeleri
Ömrümün bağrına bir gül açıvermiş
Gönül görmek istemiyor yaban çehreleri

Her hücreme sinmiş
Nefes almak kadar elzem
Ay parçası lebriz etmiş
Beni bir görebilsen

Gözlerini bir al karşına da
Beni onlardan sor
Ben dahi yalansam
Halimi onlardan sor

Kime sorsan belki güvenin olmaz
Ayna ol çehreme
Her bir nakşıma sin
Halim ne imiş bir de onlardan sor
 
Leylim zülfü revanın mest etti beni
Bir çift gözde selamın mest etti beni
Firakın ne imiş gel bana sor sevgili feyza
Yedi kandilli süreyya duruyor zulmeti beyza

Ben seni biriktirir amma
Sen taşarsın her gün
Öyle bir taşma ki bilsen
Şaşarsın her gün

Duyayım ey gönlü serfirazım
Senden iki çift hüsnü kelam
Duramam, yerlere sığmaz
Olacaksa ayan olsun razım

Düşlemeyi bırakmak seni
Bir lahza da olsa
Seneler geçti gibi
Şayet özlemek buysa

Alem el pençe durur
Bendeki aşkın duysa
Severim, vazgeçemem
Aşkı azizin tadı buysa
Destanlar ne imiş
Keremler, aslılar sana gazel dahi değil
Bozkırın eski topraklara düşmüş mecnun
Hatrına kilim dokuyor.