Yusuf’la beraber Ben
Kızgın çölün ortasında
Yüreğim derin mi derin bir kuyu
Yüreğime nice kovalar sarkıtıldı sonra
Vermedim yusufumu.
Gözyaşı çiselemekte her yanım
Yusufla beraber ben
Zulme uğramışlardanım.
Bütün ışıklarım söndürüldü
Bütün sözlerim dağıtıldı
Ve bütün yollarım kapatıldı.
Yangın yüreklere serinlik sunarken
Yüreği yanmışlardanım.
Yusufla beraber ben
Zulme uğramışlardanım.
Bir yusuf kokusu yayılır yüreğimden
Bir sızı dokunur Yakub’un bağrına
Ve yusufumu içimden
Söküp aldı haramiler
Bir yanım, kaldı yarım.
Yusufla beraber ben
Zulme uğramışlardanım.
8.6.2001
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Akpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/28/zulme-ugramislardanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!