ZULME İSYAN İNSANIN
Her gün daha karanlık, umut tükenen günler,
Çoktur aranır oldu, Atatürklü o dünler,
İnsanlığı bitirdi, Ataya nefret, kinler,
Az kaldı ele, bele, dile sahip insanlar…
Doğruyu konuşanlar, suçlandı ve dışlandı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta