ZULME İSYAN İNSANIN
Her gün daha karanlık, umut tükenen günler,
Çoktur aranır oldu, Atatürklü o dünler,
İnsanlığı bitirdi, Ataya nefret, kinler,
Az kaldı ele, bele, dile sahip insanlar…
Doğruyu konuşanlar, suçlandı ve dışlandı,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta