ZULME İSYAN İNSANIN
Her gün daha karanlık, umut tükenen günler,
Çoktur aranır oldu, Atatürklü o dünler,
İnsanlığı bitirdi, Ataya nefret, kinler,
Az kaldı ele, bele, dile sahip insanlar…
Doğruyu konuşanlar, suçlandı ve dışlandı,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta