Çok şükür yaşıyor.
-I-
önce,
adamın gölgesi kayboldu.
bir daha
güneşi göremeyecekti çünkü.
çok kere
sevdim birilerini.
ama sanırım ilk defa
âşık oldum ömrümde.
bu tıpkı gözyaşlarına
engel olamamak gibi.
sessiz bir sokakta
yürüyorum sebepsiz
ve tüm yolculuklarım
sen gideli bir başıma,
kimsesiz…
farkında olmadan
yüreğimde nice gizli yaradır,
gözlerindir merhemi.
dünya zalimdir,
hayındır hayat!
onlara inat, namustur;
temizdir,
her sabah,
sen dolu bir yürekle uyanmak ne güzel.
seni dünyada son an’a kadar
söylenmiş tüm kelimeler adedince
sevebilmek.
ve söylenecek bütün sözcükler kadar
düşlerimin salıncağında eğlenir;
en senli,
en keyifli
en yürekli umutlar.
gönlünün sıcaklığında
hissederim
ya gidip
geri dönmeyeceksen.
efkârın
boynumu saracaksa.
ben bir ömür
seni özleyeceksem,
günaydın,
kimsenin derdi
umrunda olmayan
mavi gökyüzü.
günaydın,
çerçevelerdeki
kara kaplı bir defterim vardı benim.
ezelden beri sanki,
dertler hep kara defterlere yazılırdı.
seni yazdım bu deftere,
öyküler yazdım hayallerimden.
adını sevgi koyacağım ilk çocuğumu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!