Sefer var denince güneşe
Sarar ruhunu ince bir neşe
Sımsıcak bir menzile erişince
Serin ve selimsin Zülkarneyn.
Dilsiz bir kavimse karşında
Ye’cüc Me’cücdür yamacında
Gösterirsin, gücün imanında
Demirden bir setsin Zülkarneyn.
Nihayet ulaşınca batıya
Güneş batar gibidir adeta suya
Geçmek mukadderse karşıya
Mesihi bir sessin Zülkarneyn.
Suya hasret kurumuş toprak
Şebnem bekler sararmış yaprak
Dudak çatlamış ve gönül müştak
Yağmursun, rahmetsin Zülkarneyn.
Bekler eşya, bekler beşer seni
Davudi sesini, dirilten nefesini
Sorarlarsa eğer yurdunu, adresini
Kudüs, Mekke, Medinesin Zülkarneyn.
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 08:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!