Zülfün yere sarkardı bir bak

Ey dertli gönül aş-k_ ile yandın mı görünce,
Gördün mü güzel gamzeyi sen onda gülünce,
Baktım ‘da bahar gülleri açmış gibi her yer,
Zûlfün bele sarkardı, sabah yolda gidince.

Sandım’ ki bahar geldi, çiçek saçtı gülünce,
Birden bire yandım, güneşim oldu geçince,
Kalbim duracakmış gibi oldum da, kızardım,
Zûlfün bele sarkardı, sabah yolda gidince;

.Bir gamlı hazan vakti neden güldü görünce,
Gördüm ne güzel gamze, çiçek çıktı gülünce,
Ben aş-k_ ile yanmış birisiydim de bakardım,
Zûlfün bile sarkardı, sabah yolda gidince.

Her gamzesi gül verdi bahar oldu gülünce,
Sen sevgili sensin baharım, koş da görünce,
Gülsün şu garip bir daha, verdin kara sevda,
Zülfün yere sarkmış mı bi bak yolda görünce.

Mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün

A.Yüksel Şanlı er