Zülfükar Karakoç Şiirleri - Şair Zülfüka ...

Kimi lokmalar.
Yenilir yutulur gibi
Olmasa da.

Hazmedilmesi;
Çok zor olduğu bilinse de.

Hayatta yaşanılan.
Nice acıları.

Yalnızca ve yalnızca,

Eşi bulunmaz.

Hayat bir umman,
Yürek yeni ufuklara doğru,
Yelken açan bir gemidir.

İnsan ise;
Hayattan yana,

Dost.
Hayatımız içinde.
Varlığı ile
Can ’a can olandır.

Tabiat ta;

Doğruluk ve dürüstlük,
Gecenin karanlığına,
Boğdurulup.

Yok edilmeye,
Kaybettirilmeye,

Kişi.
Yüreği ile
Alev alev yanan.
Bir ateş olsa.

O yanan ateşten habersizce,

Akıp giden hayatımız da;

Hayallerimizin.
Düşlerimizin.
Umut ve dileklerimizin,
Gerçeğe dönüştüğü an.

Her şeyi bilen.
Gören.
Esirgeyen.

Koruyup ta;
Gözeten.

İnsanoğlu;
Yaradılışının getirisi olguyla,
Acısıyla tatlısıyla,

Her duyguyu ve düşünceyi,
İçtenlikle, samimiyetle,

Yalancı yalanı huy edinmiştir,
Alışkanlığından vazgeçmez,
Dürüst insan sütü temizdir,
Yalan bilmez.

Yalanın ömrü yoktur.