Nihal'im Yıldızlar Ağlar Sessizce

Nihal’im İçin Ağlayan Ömürler

Kırdığın kadehte saklı ömrümden
Ağlarsın, içtiğim yılları bilsen Nihal’im
Hicrimle sararıp solan günlerimden
Ağlarsın, biçtiğim dağları bilsen Nihal’im

Sefiller gücünü bende sınadı
Kimi deli dedi, kimi yordu ruhumu
Berduş eleştirdi, sarhoş kınadı
Ağlarsın, düştüğüm dilleri bilsen Nihal’im

Ar ettim, gizledim acılarımı
Haberdar etmedim sırdaşlarımı
Gözyaşlarımı saklarken
Ağlarsın, seçtiğim yolları bilsen Nihal’im

Felsefe böyledir divanelerde
Teselli aranır bahanelerde
Bir kadeh mey için meyhanelerde
Ağlarsın, düştüğüm halleri bilsen Nihal’im

Ateşi su bildim göz göre göre
Aklım zavallıydı duyguma göre
Bahtına şükretti “Mecnun” bin kere
Ağlarsın, düştüğüm çölleri bilsen Nihal’im

Gölge gibi peşimde rüzgar
Sessizce yürür gecenin kıyısında
Sen gülünce, dünyam aydınlanır Nihal’im
Seninle yıkanır taşlı yollar, kurur gözyaşlarım

Her düşüşümde, her hicrimde
Senin adınla titrer kalbim Nihal’im
Ve bilirim ki, sen olmasan
Bütün yıldızlar bile ağlar sessizce