Zülfikar’dan Kırk Kat Daha, Keskinmiş Me ...

Başımdan geçenleri, düşündüm de şöyle bir
Feleğe iç geçirten, eksinmiş meğer hasret
Elden gelen güç yetmez, çok güdük kalır tedbir
Azrail’in rolünden, çetinmiş meğer hasret

Yapmayı düşler iken, küllerine jübile
Akrebin hükmü şimdi, senelere hamile
Düşlerimin menzili! Yanılıyorsam söyle
Benliğinden dem vuran, tepkinmiş meğer hasret

Çırpınırken benliğim, sensizliğin korunda
Sıra dışı ahvalin akla ziyan türünde
Hayalinle baş başa yaşattığın her günde
Ömrümden yıl çalmaya, katkınmış meğer hasret

Yoluna adak diye! Sarpa sarılmaz ömür
Kıskanır gözlerimi, ahmakıslatan yağmur
Sürgünü sulamaya gözleri ettim memur
Can evime diktiğin, bitkinmiş meğer hasret

Kandırdığın gönlüme, kurarak tezgâhını
Hoyratça kullanarak yegâne silahını
Ölümü aratmayan elemlerin şahını
Gözlerime ömürlük, terkinmiş meğer hasret

Cemalini dört gözle, beklerken yana yana
Sırra kadem basışın sığıyor mu vicdana
Vuslatını düşlerken, mahkûm edip hicrana
Sevdama karşılıksız çekinmiş meğer hasret

Aklıma rest çekerken, sabrımı öğütmede
Gözlerimin hakkını, sulara dağıtmada
Delibal’ım her gece canımı acıtmada
Zülfikar’dan kırk kat daha, keskinmiş meğer hasret