Züleyhanın Gözyaşları Şiiri - Ahmet Aktaş

1
gül bana züleyha yarasa değil akrebim
kendi kendimi fırlatırım sussuz kuyulara
zehirli karanlıklarda barınırım
2
ahlarım gecenin canı tanda çıkınca
sabah aydınlığımı içer
yer terimi çeker mahvolurum
yalnız kalmaktan başka bir işe yarayamam
daha sonra
3
gül bana züleyha
el değil hiçbir şeyin de değilim
kırma artık asasını içimdeki dilencinin
4
gül bana züleyha Yusufun hiç düşmediği
o ateşli kuyuda bin yıl daha bekletme beni
5
gül bana züleyha Süleymanın rahvan atları gibi
tımar şu sadakana muhtaç yüreğimi
şu on iki ayrı yere bölük pörçük göz yaşımı topla
içir beni ismailin topullarından kana kana
bir ceylan gibi emzdir içimdeki ibrahimi
6
gül bana züleyha
kurumuş dallara hayat veren aşkına
kendi ruhundan ruhuna üfleyen
sana merhametindem pay veren
acıma verenin aşkına/gül
7
gül bana züleyha
derin bir acı gibi oturmuş içimde ağlayışın
yare bere içinde bir köşede
sabırla bekleyen eyyüp gibi rahime ol bana
nefesini ver rayiha ol bana
8
gül ki yuva olsun yuvasından düşmüş bir kaşa gülüşün
artık böyle gelip gitmelerin bir sonu olsun
koyverip yüzünü çevirme
sırtını verme artık luta
dağa sığınırım diye başkaldırma azgın tufana
gül artık gül gül gül ki günler gün olsun