Züleyha Şiiri - Gülnur Ela

Ben Züleyha
Bakmakla görmenin farkını en iyi ben bilirim
Aşk uğruna haddi aşmak benden sorulur
Pare pare olan bedenim ,ruhum
Herkes Yusufun gömleğini konuşur

Ben Züleyha
Yusufa meftun Yusuf a kilitli
Saraylarda esir zindanlardan ümitli
Bu ne çaresizlik
Bu olduramamak
Bir türlü çileyi dolduramamak

Ben Züleyha
Bağışlanmamış gençliği daha
İncileri saçılmış saçları ağarmış biçare
Yıllarca çabalasa bile nafile
Tek derdi ulaşmak vuslatı yare

Ben Züleyha
Bir rüya olsam
Yusufun dudakları beni hayra yorsa
Şerlere karışmış emellerimi yuğsa
Ah Yusuf olmazları oldursa

Ben Züleyha
En derin kuyulardan daha derin gözlerine
Alıpta satan olmadı alın size bir köle
Hibe beden ,hibe emek, hibe her çile
Göründü çıldırtan yüzü bir kere

Ben Züleyha
On bir yıldız Yusuf’a secdeye varmış
Güneşi Züleyha gölgede kalmış
Ne farkeder bedeni ha yokmuş ha varmış
Dönemez Yusuf’a verdiği sözden
Züleyha kölen Züleyha gözden