Züleyha Şiiri - Arzu Orun

ZÜLEYHA

Hangi mevsimin koynundan kopup zemheriye sürgün edildim
Bekleyişte ağma olan kalbimin gözünün Eyyubi sabrı çatladı
Secdede Yusuf’un çaresizliğinde kendi kuyumun içerisindeyim
Sende asılı kalmış gözlerim nazarından destur beklerim
Ah bu muhabbet demleri ipsiz bağlar kılıçsız kuşatır vaveylalarımı

Ben yunus muyum ayaklarım su üzerinde çırpındıkça batmakta
Yakup muyum nuru eriyor gözlerimin damla damla
Fatıma mıyım hüznüm gündüzlerin üzerine dökülüyor
Bilal miyim ahu zar gibi dolanıyorum mekânız mekanlar da
Meryem miyim suskunluğun orucunda sözlerim asılı Araf da

Şadırvana terk edilmiş hercai duygularım İsmailce teslim nazarına
Hüseyni boğazım kör bir bıçağın altında nefesinde can bulmaya çalışan
Sümeyye miyim bir yanım zemheride bir yanım narı ummanda çırpınan
Hangi bahara dokunsam kışa dönüyor, günler dönüyor zifiri karanlığa
Şimdi söyle bana bilemiyorum ben kimim Züleyha..