Züleyha, Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Ölümüne sevdalıydı,
Yusuf'una,
Ağlamaktan gözleri,
Ama'ydı

Rab'bini bulunca,
Tanıyınca,
Kaldıramadı başını,
Secdeden,

Halbuki Yusuf'un'a,
Kavuşmuştu,
Rab'bi'de onu bağışlamış,
Affetmişti,

Senelerdir içinde yanan,
Aşk ateşi,
yerine bir başka sevda,
Düşmüştü,

Kendi benliğine kavuştu,
Züleyha,
Sevil'ilen onun için,
Seviliyorsa,

Kalp sekineti buluyor,
Teskinleşiyor,
Artık her kalp atışında sadece,
Onun için atıyor.

Buna zikir derler ,
Bilenler,
Esmül hüsnayı,
Onun en güzel isimleriyle.