Zulanda Yaşıyorum Şiiri - Ahmet Şenkabak

masanın üstündeyim
çercevenin içinde
kımıldamadan sana bakıyorum
...
sen dönüp duruyorsun odada, kaygılı
zaman zaman irkiliyorsun
odadaki sessizliği ayak seslerin, kırıyor
.....
odayı saran öfkeni
eşyaların yankısına bırakıyorsun
gözlerinle daglıyorsun geçmişi
....
tırnaklarını yiyorsun
kafanda taşıdığın ben
ağır geliyorum....
müthiş bir yorgunluk çöküyor bedenine
....
'kar yağıyordu elin elimi bıraktığında
sende bir bilet....anıların yolcusuydun artık! '
....
çekip sandalyeye oturuyorsun
ellerin arasına alıyorsun başını
saçların ne kadar uzamış....
sıkılıyorsun saçlarından
.......
gün dönüyor
cama yapışıyor karanlık
ışığa dokunacak parmakta, sigara
titriyorsun açlıktan
....
kapının zili çalıyor
....
masanın üstündeki ben
zulanda buluşuyoruz
...
saçlarını hiç kesme
..............