Her sabah uzaklardan görmeye çalıştığım
Gün ışımalarıyla birlikte
Özlemlerimi,
Görünmeyen yaralarımı,
Yüreğimin içinde avaz avaz bağıran
Ve duvarlarda mahsur edemedikleri
'ÖZGÜRLÜĞÜMÜ' paylaşmak istiyorum seninle..
Özlemlerimi anlatırken sana,
Orada içtiğin bir bardak çayı,
Burada senden gelen kelimelerinle
Kalkıp kendim demlemek istiyorum..
Bir bardak çayı seninle
Özlemlerim eşliğinde yudumlamak istiyorum..
Kelimelerinin yüreğinden koptuğu
Ve zamanın zalim aşımına uğratmadığın an
Bil ki ben en aydın rüyalarla
Yeni ve Umut dolu bir güne gebe yatıyor olacağım..
Senden gelen her satırda
''erken inmeye utanacak gece mahpushaneye''..
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 02:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(''erken inmeye utanacak gece mahpushaneye'' cümlesi,Ahmed Arif Ustanın 'akşam erken iner mahpushaneye' adlı şiirinden esinlenerek yazılmıştır.) ***Bu şiir ve diğer bölümleri bütün Özgür Tutsaklara ithaf edilmiştir***
![Sevilay Yücedağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/15/zulamda-ozgurlugum-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!