Zülal Şiiri - Yavuz Değirmenci

Dalımda sallanan goncaya eşsin
Sana gülüm desem az gelir Zülal
Zifir gecelere doğan Güneşsin
Kızınca batışın naz gelir Zülal

Kalbimin bir yeri seninle atar
Abin senin için Dünya’yı katar
Kaşını çatarsan ruhum buz tutar
Sen gülünce birden yaz gelir Zülal

Bir derdimi duysan koşuyorsun sen
Dağları taşları aşıyorsun sen
Oğullarım için yaşıyorsun sen
Canından can vermek vız gelir Zülal

Dosta güven verir düşmana derttir
Delikanlı bacım yiğittir, merttir
Cebinde olmasa, gönlü cömerttir
Düşenin yanına tez gelir Zülal

Öksüzlük seninle ortak kaderim
DEĞİRMENCİ sana dua ederim
Bir tebessümünle biter kederim
Desinler maşallah, göz gelir Zülal