Zülal Şiiri - Tan Ufuk Berkanıl

sen, tomurcuk bir gül kadar rüveyda

sensin yüreğimin zehresi zülal.

sen, bahtın beneği nurdan süveyda

sensin zindanımın zühresi zülal.

sen, efkar seyrinde ıslak fotoğraf

sen sessizliğinde ıssız her taraf…

sen, aşkla hüznü say ettiğim araf

sensin sürgünümün behresi zülal.

sen, Allaha karşı duyduğum minnet

sen, zeval aklımı soğuran cinnet

sen, âdem gönlümün düştüğü cennet

sensin günahımın çehresi zülal…

22.07.2011

*************************************************

dağlardan kardelenler yıkayıpta dupduru

aşkın feyza nehrini dolduran su’ sun zülal.

bulut sana bakıpta yağdırırmış yağmuru,

ormanlarda bir peri var ya, sen o'sun zülal.


bakışların ki mağlup eder binleri bire…

gözlerin meleklere üflenen füsun zülal.

aşkhenkli güzelliğin gülde gelmiş tabire

senden geçivermiş cennetlere hüsun zülal.



kalbi çölümde nilüfer açar izin leyla

gölgen düşse sahraya can bulur yosun zülal.

duy kıyameti inler gönlümdeki vaveyla

aşka çalınmasıdır ahvalim us’ un zülal.

07.11.2011

********************************************

güzelliğin aciz eder kelamı

sözü sihirleyen destandır zülal.

savur göğüne bir tutam selamı

göçüşen turnalar postandır zülal.

bakışınla evren hoşluğa doyar

mikail baharı nabzında duyar

cennet dedikleri neyse o diyar,

salındığın gül-i bostandır zülal.

varlığın zirvesidir ihtişamın

tahtından indirir Belkıs`ı namın

rüzgâra karışan hasne endamın,

baharın giydiği fistandır zülal…

03.01.2012