Zülâl Şiiri - Mehmet Cüryani

Beni bırakma Allah’ım,
Dudağımda feryad, ahım,
Beni bırakma Allah’ım.

İşte elim şerha şerha,
Yüreğimde vah u vahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Dizlerim dermansız kaldı,
Sırtımda Kaf’tır günahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Gözlerimde kuruluk var,
Ben çöllerde bir seyyahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Bak yüreğim pek ıssızdır
Benim sensin sade mâhım,
Beni bırakma Allah’ım.

Dünya yurdu vurdu beni,
Sinemde ok hubb-u cahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Prangalar geçti ruha,
Nefis oldu secdegâhım,
Beni bırakma Allah’ım.

Beni hiçten hepe çıkar,
Bunda benim tek sabahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Sırat olsun gayri rahım,
Örülsün sonsuz salahım,
Beni bırakma Allah’ım.

Sende benim tek felahım,
Huzur gıdam salkım salkım
Zülâlim abı hayatım
Beni bırakma Allah’ım.