Zühul Şiiri - Suna Güngör

Zühul

Yürüyorum kendime;
Fikirden yoksun,
Bilinç cübbesinden soyunmuş,
Yürüyorum imsiz,
Savrulduğum yalnızlığa,
Kaderimin kör kütük kaybolmuşluğuna.

Ellerinin huzurunda;
kirpi tüylerini giyindim,
Değmeyesin yaralarıma,
Kanamasın nutkumun sessizliği.
Soyundum susuz şafağıma;
Dilendim senden bir damlasını,
Güneşin suyundan.
Ağlatma yarınlarımı,
Sustur soysuz yalnızlığımı.

Soyun zehrini ey hülyam!
Kandırma dil çapkını sevdalara,
Vaadlerin hüküm sürmediği;
İnandırma yalım vuslatlara.
Korkusuz yaşanmalı sevdalar,
Dar sonsuzlukta, büyük bir düşle.
Değmesin zifire aşklar,
Dön ve selamla aynayı,
En kendini, kendine bırak...

28.02.2022
Suna Türkmen Güngör