Zühre Yıldızını Doğradığım An

Kaç gece yelkenli gemide
Akşamları,iple çekmişim gökyüzüne
Ay ışığı vururken suya
Dalmışam Fırat´ın kudurmuş dalgalarına
Nehre düşerken aksin
Saçlarını bölük bölük
Topladım suların derinliğinden
Yıldızlar aksinden batarken
Debine attığım dilek taşlarıyla
Genişleyen ümit halkaları
Dudaklarıma bıraktığın
Son buse kadehindi
Beni kendinden geçiren
Poyraz ıslığıydı
Yalnızlığımı paylaşan
Su sesinin feryadıydı belki
Hicran ağıtımı yakan
Arap Baba´nın dualarıydı
Beni ayakda tutan
Harput kalesinden
Yankılanır bir ses
Kavuşuruz belki!
Zühre yıldızını
Doğradığım an!