Hani bazen yapayalnızdır ya insan
Kalabalıklar içinde
Suyu çekilmiş değirmendir yaşam o an
Can, incir çekirdeğinde
Karanlıktan korkardım çocukken
Gök gürültüsünden de
Hâlâ ürkütür beni yüksek ses
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
