Zühtü Şiiri - Veysel Koşar

Olmadı Zühtü
Hakikat bendesine
Kulaktan girerdin
“Su gibi aydın”…
Su mu kaçtı kulağına Zühtü

“Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim...
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...»
Derdi Nazım

Mandalara düşmandı
Su aygırı değildi mangırlar içinde
Katıksız bir memleket sevdası
Kara bahtlı döşünde

Boğazdan geçmemiş haram
Cana halel getirmemiş
“Ekmek kadar temiz su gibi aydın”
Aslanı bir kurnaz ile nasıl kıyasladın?

Olmadı
Nemrudi bir hırsa
Duruşun acib bir payanda!
Hakikat bendesine
Kulaktan girerdin
“Su gibi aydın”…
Su mu kaçtı kulağına de bakem Zühtü!