Zuhal Kilercioğlu Şiirleri - Şair Zuhal ...

uyanınca biraz sinirli olurum. üstüm açılmışsa,hele bir de benden önce banyoya girilmişse tamam geçtim ikili koltuğa bekliyorum bir 20 dakika öyle hareketsiz durdum. balkona çıktım,üstüme hırka aldım tekrar çıktım sonra kapıyı yokladım. ilk önce mutfakta aradım seni en çok orayı seversin. hani vapurları görebildiğin pencere kenarı var ya oraya oturdum. senin görebileceğin yerlere baktım. siren sesleri,martı sesleri,karabataklar bir sürü ses evet bazen sinirli oluyorum. evet istemeden kırdığımda oluyor seni napayım ben böyleyim. böyle sürer mi ne zannettim her zaman demek gerçekten gittin. en iyisini yaptın biliyormusun canım,gülüm senin kupandan içtim bugün çayı bulaşık önlüğünü giyip,bulaşıkları yıkadım ilk defa ikili koltuğa geçtim yine gözüm kapıda..... Zuhal KİLERCİOĞLU 05.10.2011 İtalya

Servis geldi mi yoksa geçti mi seslendiler de ben mi duymadım hiç bilmiyorum. bir sürü insan sabahın köründe ama benim gözlerim var görmüyorum. kalabalık heryer otobüsler,caddeler ama benim kulaklarım var duymuyorum. ne zamandır bu duraktayım onu da bilmiyorum. omuzumdan çanta düşüyor. ellerim var ama uzanamıyorum. bir ara durağa bi çöpçü geliyor. bi ayaklarınızı çekin de süpüreyimdiyor ne kadar seslendi bilmiyorum sonra gittiğini gördüm küçülmüştü bir ayağımı yere attım bir adım attım sonra biraz bocaladım ama sonunda oldu yürüyorum yüzümde ufakta olsa bi gülümseme ne zamandır gülmüyordum bilmiyorum. kalabalığın içine daldım. imdat demek geldi içimden ama sadece yürüdüm. yalnış yollara girdim,geri döndüm akşam iyice bastırdığında buldum evin yolunu oysa bugün işlerim vardı,toplantım,seminer,terziye gidilecekti.... herşeyim yarım kaldı işlerim,bir yanım zamansız geldi ayrılık hem de çok bundan sonra nasıl toparlanır insan inan hiç bi fikrim yok yapıcaz işte bişeyler bak gülüyorum yok yok gözüm sulandı sadece sinek herhalde zamansız geldi ayrılık ama benim şimdi zamana çok ihtiyacım var yaralarımı sarıcam seninle,eksik yanımı tamamlıycam ne olur sen de azıcık uğrama zaman geldin mi çok kal Zuhal KİLERCİOĞLU 05.10.2011 İtalya

En son rıhtımda gördüm seni
Boynunda pembe bir fular
Keşke esse bir rüzgar düşşe dedim içimden
O rüzgar hiç esmedi.
Oysa ne fırtınalar atlattık birlikte
Severdi oysa rüzgar bizi