Ana metin olarak; bir iç hesaplaşma diyebiliriz...
Bakma avuçlarımda eridiğine kar tanesi..
Senin adın imkansız, senin adın sevgi.
Beyaz rengin,
Mahsum olduğun renginden belli
Soğuk gelen bir ölüm,
Yalnız kalan bir gelin gibi.
Öyle bakakaldım arkandan giderken
Çocuk gülümsemesindeki mahsumiyetle baktım.
Asla nefret etmedim arkana dönmeyişine
Kaçar gibi gidişine ve yalancı sevişine,
Umudumu bir kez daha kırıp,
Sana bir kez daha mahkum edişine...
Ahu gözlüm…
Geleceği karanlık ahu gözlerinin içinde
Ellerinde çırpınan kalp yarası var
Sancılı kalmış cümlelerim veda ederken
Yitip gidiyor işte ellerimizde
Gidişin
Bakma gözlerime serserim,erir kaybolurum bakışında...
Gidişin ölüşüm olur yıllardan sonra ilk defa..
Gidişin yanışım olur yıllardan sonra bir daha...
Boğazımda düğümlenmiş bir aşkın çığlıkları,yalvarırcasına..
Gitme Diyememki Sana! ! ! !
On’un bu yüz’ünü sevdim! ! !
Bazen düşlerin saklandığı bu koskoca şehri sana benzetirim.
Surları,burçları,kapıları,dağları, vadisi ve daracık sokaklarında; bir çare aşklarını yoksulluktan kaybetmiş mahalleleri..
Keçi burcundan güneşin doğuşu ve uzanışı emsalin koynuna doğru amansız..
ALıŞMa BaNa! ! !
Ne YaPaCaGıM BeLLi OlMaZ,
BuGüN VaRıM, YaRıN BiRDeN YoK OLuRuM...
DoKuNmA BaNa, KaPaNmAMıŞ YaRaLaRLa DoLuYuM,
CaNıMı AcıTMa BiR YaRa Da SeN AçMa...
SeVmE BeNi,
Sevgili Anneciğim;
Bugün seni rüyamda gördüm.Bana gülümseyip sessizce öptün.Şimdi sana öle muhtacım ki,öyle çaresiz, öylesine garibimki.
Zor geliyor artık hayatın yükü kaldıramıyorum.Kendime sığınacak bir liman arıyorum bulamıyorum.Kimse sen gibi değil anneciğim.
Öpüşü yalan, sarılışı yalan dostlukların.Ne zaman zora düşsem, canım acısa sen geliyorsun aklıma annem.
İşte sensiz geçen bir anneler günü daha....
Geceden,yaradan acı.
Belki....
Bu şiirim ve diğerleri senindir aşkım..Aslında hepsi senindir..Belki seni görmicem, belki duyamıcam sesini birdaha.
Aslında o kadar çok şey varki sana söyleyemediğim sana dair.Haklısın belkide korkağım.Beni bilmiyorsun,hayatımda neler oldu
bilmiyorsun.Eskiden yaşadığım acıları bilmiyorsun.
Ama herşeye rağmen ben seni sevdim serserim.
Birgün uçup gideceğini bile bile umudumu besledim yüreğimde..Bana bakmaz dedim, Bunlarla birlikte aynı zamanda ne kalbime nede
Zaman!
Zaman nasılda ilerliyor bildik rotasında değil mi? Bir gün daha sensiz bitti bana aldırmadan.
Artık, gözlerimden utanıyorsam bu yüzdendir.
Gece!
Yine kendimle kaldığım binlerce gecelerden biri. Gülümsemeleri karanlıkta yitip giden.Bütün
Aynalar kendiliğinden kırılmış; yalnızca sağır duvarlarda senin dalga dalga hayalin. Kim bilir kaçıncı kez sana seni ve kendimi yazıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!