Zuhal Elif Çetin Şiirleri - Şair Zuhal E ...

0

TAKİPÇİ

Zuhal Elif Çetin

Bir kadın,
Atlassa
Büklüm büklüm,
Tuzu hazdır.

Bir kadın,

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Çok geç,
Kayboldum,
Bedenim yok artık:
—İsmin –den hali-

Aldanışlar,

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

öldüğüm yere gömün beni
istemez taş mezar.
nasılsa ruhum
doğduğum yeri arar.

hay canına yandığım!

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Bir kadın,
Parçalanmıştı,
Gördüm.
Yorgun bedeni Pursaklar’da,
Kadınlığı Ören’de bir yatakta…

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Geçmişteki tuzaklar,
Ah kurt kapanları ah!
Geçmiş,
tuzakları...

korumaya aldım kendimi,

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Aşk sevmeye yetmez,
Sevmek,
Doymaya…
Ölüm çareye yetmez,
Yaşam,
İnsana…

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

-canlarıma-

İçimde titreyen
Güneşimsiniz,
Çoğalan yalnızlığıma
Direnişim.

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Kimi sırça köşk,
Kimi kaf dağında.
Bazen kibrit ucunda,
Bazen hanımeli damlasında.
Ya alev rengi
Ya da ebruli.

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Canımsın,
Bu bedenden akan.
Kanımsın,
Cana can katan.
Su’yum’sun,
Yaşam pınarım.

Devamını Oku
Zuhal Elif Çetin

Dönüyorsa devran,
Geçen zaman değil mi?
Bir lokmaysa muhtaç olunan,
Değişen an değil mi?
Bu ne hiddet ne hüsran,
Gittiğimiz yer

Devamını Oku