yoksulluğu,
onun gönlüne
defineler koymuştu
ama o
farkında bile değildi...!
kolayca bulurdu
her üzüntünün tesellisini
ki o asla
müşkülpesentliği bilmezdi..!
umudu,
hep ceplerindeydi,
bu yüzden de
o elleri cepte gezerdi...!
oysa,
onlar da...
delik değil miydi? ...
Fikret Turhan-Yalova,
25.07.2013
Kayıt Tarihi : 22.3.2015 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!