Züğürt Şiir Şiiri - Ahmet Ekmekçioğlu

Aldığı harçlığın yarısı yola giderdi
Sigara alamazdı,alsa aç kalacaktı
Tasarrufu da öğrenmişti...
Ya yemek yeyip üzerine bir sigara yakamayacak
Yada sigarasını yakıp açlığını onunla bastıracaktı..

Öyle ya tasarrufu ögrenmişti bir kere...
Sevdiği kızı sinemaya götürme planı
Günler öncesinden başlamalıydı
Pazartesiye kadar aç kalıp
'Halk günü' indirimli biletlerinden kapacaktı..

Evi okula uzaktı...
Yolun yarısını yürür
Ayakları sızlamaya başladığında
İkinci vesaite binerdi
İlkinin parası cebinde kalacaktı..

Her sabah yürüdüğü bu yolda
Yine her sabah köşedeki simitçi çoçuğu görür
Yolunu değiştirirdi...
Ona yardım edemeyeceğini bile bile
Yanından geçip gitmek olmazdı
Ya gözgöze gelselerdi!
Yüreğini yakardı...
Simit tezgahının bir köşesine
Kırık oyuncaklarını dizen çocuk...

Aklına gelirdi hep;
Bütün simitçi çocukların abisi olsam
Her geçişte her tezgaha
Bir parça çocukluk bıraksam
Yaşamadıkları anılarını yazsam
Küçük renkli kağıtlara...

Sonra susardı...
Her gün bir çay parasına ezdiği
Kaldırımlara gömerdi umutsuzluğunu
Yok yere dolardı gözleri
Yürümek değildi tasası ama
İç de geçirirdi hani
Nasır tutup kokan ayaklarının hatrına...

Severdi,nefret ederdi
Ağlardı,gülerdi
Ölürdü,doğardı
Parasıyla değil ya
Hepsi bedavaydı!