Züccaciye dükkanındaki fil Şiiri - Zeki ...

Anlık kayıplarımla keyiflenip,
kazançlarımla dertlenen ey Fil.
Gözüm gibi baktığım,
pamuklara sardığım,
el yapımı porselen değerindeki
umutlarımı,
antika vazolara benzer
mutluluklarımı,
pırlanta berraklığındaki
coşkularımı,
sevinçlerimi,
iyimserliklerimi,
en değerli hazinelerimi,
kırıp parçalayıp un ufak ettin.

Senden arta kalan bu keder benim.
Yarın mutluluklar da benim olacak.
O halde hiç vakit kaybetmeden
ve daha fazla zarar vermeden,
çık git dükkânımdan.

Tüm kırık parçalarımı birleştirdim.
Yeni bir yol inşa ettim.
Yürüyorum içimde can çekişen insanlığımla,
kabuk tutmuş yaralarımla,
kalbimdeki deva bulmaz sızılarımla.

Her şeye rağmen yeni başlamış gibi.
Kendimi avutarak.
Ardıma bakmayarak.
O bitimsiz yorgunluğa aldırmayarak.

Ey Fil!
Bir gün içimdeki ezik çimenler üzerinde,
rengârenk çiçekler açacak.