Zübükler Şiiri - Kemal Tekir

Çok yüzlüdür,riyakar dır, zübükler,
Role göre, uygun maske seçerler.
Çıkar için, her yolu, mübah görürler,
Egoisttir,bencil olur zübükler.

Kibirli,gururlu olur zübükler,
İnsanları horlar,hakir görürler.
Fitne ,fesat olur bütün zübükler,
Dedikodu yapmayı çok severler.

Zübükler düşmandır, bilim,sanata,
İşleri,güçleri, hurafe dogma.
Mahir,usta olurlar ,hep onlar da,
İnsanların arasını bozmada.

Çıkarcıdır,zübükler, soytarılar,
Menfaatsız adım bile atmazlar.
Helale,harama aldırmaz onlar,
Sömürgendir hepsi, asalaktırlar.

Zübükler hep bağırır,çağırırlar
Sesleri hep yüksek, perdeden çıkar.
Durmaz ona,buna çamur atarlar,
Sanki sütten çıkmış,ak kaşık onlar.

Söz verir,çark eder hemen zübükler
Düzenbaz,sözünde durmaz dönekler.
Kalleş, sinsi olur bütün
zübükler,
İnsanı birbirine düşürürler.

Kemal Tekir
Egitimci,şair, yazar.