Zübük Şiiri - Mehmet Akif Güngör

Her dönemde de kendine bir dayı buldun.
Dalkavuklukla ne de çabuk adam oldun
Sonra da kerameti kendinden bildin
Senin davan hak değil, menfaatmiş zübük

Cepheden, asker ocağından kaçan sensin
Birde vatanseverim der eser gürlersin
Değme meclislerde adam gibi gezersin
Kurt kılığına girmiş çakalsın sen zübük

Güçlülerin ardında önünde dolaşır
Nice mevkilere gelmek için çalışır
Menfaati için selam verip konuşur
Tükürsen suratına şükür der zübük

Şu vatan için taş üstüne taş koy desem
Bende bel fıtığı var dersin, sen yok mu sen
Zübük bilmem ki sana daha ne söylesem
Alkışta var ama, gayrette yok zübük

Derdin bir dava olsa inan sözüm yoktur.
Lakin zübük sana söylenecek söz çoktur.
İnan sizlere makam değil kötek haktır.
Kurtulamadık her çağda sizden be zübük

Dünya döndükçe bu zübükler bitmeyecek
Zübüklük yapacaklar eş dost sülalecek
Gün gelip dünya zübüklere yetmeyecek
Mahvettiniz güzelim dünyayı zübükler