Seni ben büyüttüm
İlk ben dokundum saçlarına
Parmaklarımla alıştırdım tarakları
İlk benim sesimi duydun
Seni seviyorum diyen bendim
İlk benim elim dokundu yanaklarına
Başkasının cehenneminde sınama beni
Yakacaksan kendi yüreğinde yak.
Yüreğindeki cehennem, cennetimdir inan.
Yakacaksan kendi yüreğinde yak beni.
Heybede sadece yara dair sevgi çıkını,
Gitmek gerek kapısına,
Ve kırarcasına çalmak kapısını,
Mutluysa eğer gül bırakmak,
Kapıyı çaldığımda sen olup gelmek,
Yârin yüreğinde var olan,
Ah be zaman
O kadar hızlı geçiyorsun ki
Seçemiyorum rengini
Yetişilmiyorum peşinden
Kopardığın parçalarımı alamıyorum
Hep sende kalıyor
Dünün boynu büküktü
Bugün öldü nihayet
Salası verildi mavi gökyüzünün
Gökkubeye defnedildi güneşin naşı
Umarsız yarınları
Umutsuzlar mezarlığına gömdük birlikte
Aşkım öksüz bir sudur
Akar biri elinden tutana kadar
Biri kandırır
Başına vurur
Avuçlar
Akmasını engeller
Yoksunlardan peydahlamıştım seni
Yoksullarla büyüttüm
Nelerden yoksul kaldım
Kimler tarafından yoksun sayıldım
Ne çaresizliklerle cenk ettim
Av aramadım
Hani bir kızımız vardı,
Adı Raziye,
Beyaz teniyle okşardı bizi,
Annem babam derdi,
Bizi öyle severdi ya ikimizi.
Kahrımızı çekerdi gece gündüz demeden,
Bir güneş getireyim istedim
Sen varken güneşe ne gerek var dedim
Güneşe değersin diye düşündüm
Kaç yılın karanlığına bir son vermek istedim
Aksın içime aydınlığın ılık nefesi,
Girsin gönlüme ılgıt ılgıt,
Bir yangının içindeyim ey sevgili
Can kadar yakın bir dost yaktı bu yangını
Her yerde ben varım diyen dost
Söndürmüyor bu yangınımı
Biliyor musun?
Ben de korkudan söndürmüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!