Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Hayat kuru bir yaprak gibi insanı sürüklerken nereye
götüreceği belli olmadan,savunmasız çaresiz boyun eğeriz.Son durakta durduğumuzda anlarız ben ne yapıyorum yada ne yapmalıyım diye sorarız kendimize.Sıkıntılarımız olur mutluluklarımız olur anlatırız dağa, taşa yada en yakın arkadaşa fakat yetmez.İçimizde yaşadıklarımız bir şekilde ifade edilememe eksikliği yaşar ve elinize kalem geçer geçmez bütün duygularımız bir bakarızki kağıda çoktan dökülüp birbirinden güzel şiirler çıkmıştır.Ve biz ...
