Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Hayat kuru bir yaprak gibi insanı sürüklerken nereye
götüreceği belli olmadan,savunmasız çaresiz boyun eğeriz.Son durakta durduğumuzda anlarız ben ne yapıyorum yada ne yapmalıyım diye sorarız kendimize.Sıkıntılarımız olur mutluluklarımız olur anlatırız dağa, taşa yada en yakın arkadaşa fakat yetmez.İçimizde yaşadıklarımız bir şekilde ifade edilememe eksikliği yaşar ve elinize kalem geçer geçmez bütün duygularımız bir bakarızki kağıda çoktan dökülüp birbirinden güzel şiirler çıkmıştır.Ve biz ...
