İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Hayat kuru bir yaprak gibi insanı sürüklerken nereye
götüreceği belli olmadan,savunmasız çaresiz boyun eğeriz.Son durakta durduğumuzda anlarız ben ne yapıyorum yada ne yapmalıyım diye sorarız kendimize.Sıkıntılarımız olur mutluluklarımız olur anlatırız dağa, taşa yada en yakın arkadaşa fakat yetmez.İçimizde yaşadıklarımız bir şekilde ifade edilememe eksikliği yaşar ve elinize kalem geçer geçmez bütün duygularımız bir bakarızki kağıda çoktan dökülüp birbirinden güzel şiirler çıkmıştır.Ve biz ...
