zaman gözyaşlarımdan bir kolyeydi boynunda
üzgün çocuklar sevinirdi akşamları
ben hep yalnızlığa çekilirken pencereden
ellerim...
yontulmuş bir heykel gibi
dertlenirdi sessizliğine
ellerim benim ellerimdi daha çaresizdim
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
kutlarım harika olmuş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta