Zübeyde hanım parkı/ Tutsağım bugüne geç ...

Kendime sende çare arıyorum.
Huzur buldum ağaçlı gölgende.
Çocuk çığlıklarında mutluyum.
Sıkıntımı unuttum yeşilliğinde.

Her sana gelişim de gidemiyorum.
Neden mi? bilmem saklı gizeminde.
Kuş cıvıltılarında sana tutulmuşum.
Bir abide var taş zemininde.

Zübeyde hanım parkına gidiyorum.
Benden anı var saklı her köşesinde.
Geçmişten gelen sesi dinliyorum.
Huzur buluyorum ezanın sesinde.

Zübeyde hanım parkını seviyorum.
Bir başkayım içinde olmanın neşesinde.
Arayıpta bulamadığımı görüyorum.
Orada her insan yaşar kendi kaderinde.

Zübeyde hanım parkını geziyorum.
Ulu ağaçların yaprakları önümde.
Zor yürümek kuru yaprakları ezmeden.
Tutsağım bugüne geçmişe dönemiyorum.

Zübeyde hanım parkını seviyorum.
Yaşadıklarımla dolu bir başka gözümde.
Genç aşıklar oturuyor halimi bilmeden.
Tutsağım bugüne geçmişe dönemiyorum.