Ne kadar farklı yaşıyorsun tat yok
Olmazlar içindesin yine aynı fark yok
Boğazında bir düğüm çözülmeyen
Çözüldüğü yerde düğümlenen
Hayat yaşıyorsun çevrende
Bir tek sen yaşıyorsun; evrende
Damlaların iz bırakıyor gözlerimde
Masadım yere değil benliğime düşmende
Akışın derin yara, vehmin ecel teceli
Varlığın yaradanın varlığı, haklığı, sade esenliği
O ki seni yarattı bizler olalım diye
O ki gönül gözü vermiş hakkını farkedelim diye
Asılda esen deli rüzgar
Ben senin savurduğun tek kumum
Yerlere atıp, ezip geçtiğin
Vahşetini tek bende deneyip
birtek bana hükmettiğin
Çöl kumunum
Nevbaharım,ne sonbaharı hükmedene
Çekmiştir ritmin busesini sinesine
Bakışın her yeri ahenk ve hepsi bakış
Kurumuş ve kırılmış yaprak
Ruhun meftası kadar solgun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!