Zozan'a Şiiri - Zelot Ekrad

Ayrı bir yola çıkamaz hiçbir kapı
Kendinden başka bir uçurum bulamazsın.
Dertli çığlıklar bende isyanın hangi telinde susmak bi bilsen.
Sokak sokak ölsem bu şehrin sana uğramamış
Koyu mahzenlerine.
Geceden üşüsem, sabaha susacak bir şeylerim kalsa.
Zozan, bu memlekete yağmur yağmaz gayrı.
Uçurtmamızın takıldığı telgrafları bile koparttılar.
Beritanları öldürdüler, bahara çok yazık ettiler
Hasret işlenmiş nasırlı bir düşünceden ellerime,
Bu yılgınlık aklara karışır saçlarında bilirim.
Gidecek yolun yokmuşçasına sarılmışsın yüreğime
Maviliklere katran yorumlar katan derttir çektiğim.
Daldığım pencerenin camına taşmış bakışlarımdaki utanç.
Zozan, bu ömür biter, fırtınalar diner.
Uçurtmalar daha güzel süzülür göklerde
Kusurum var dünden,
Göğsünde taşıdığın mahsun şiirlerin
Mürekkebi sızdı gömleğime.