Zozan Şiiri - Yeter Karaer

Yayla, güzeli Zozan
Sevgi dolu, bir kızdı
Konuşmaya başlarsa
Etrafa neşe saçardı
Beni, hayata bağlardı

Yarınlardan, umudu vardı
Gözleri hep, dağlara bakardı
Zamansız sustu, şakıyan sesi
Zozan, kalbinde bir sır saklarmış
Ansızın, boynunu büktü
Yüzünde bir, keder vardı.

Zozan, intihar etti
Dünyayı, başıma yıktı
Nasıl, bir derdin vardı
Zozan, sırrı kendinde saklı.
----
Geçmişte
Kalan sevgili kızın
Anısına.
2009-06-07-