Göçler yüklenir ağır ağır
Kim bilir hangi dağın başındaki mezradan
Kimi terör yüzünden,
Kimi umutlanır
yaşamını bilmediği şehirden
Çok şey bırakırlar arkalarında
Evlerini, yalın ayak çalıştıkları tarlayı
Mis kokulu meyve bahçelerini
Beyinlerinde yer etmiş,
Çocukluk anılarını
Gözyaşı tufan olur bitap düşer çoluk çocuk
Bir tek umutlarıdır onları besleyen
Uyduramazlar ayaklarını asfalta
Kültürleri benzemez
Selamsız kentte yaşayan insanlarınkine.
Oysa alışıktı onlar,
Yanında ayran ile
Sabah gözlemelerini paylaşmaya
Gece yarılarına kadar yarenlik etmeye
Umutları gün be gün solar
Özlemleri katmer katmer
Bir kimlik arayışı içinde bocalarlar
Varoşlarda yaşarlar
Gökteki yıldızlar uzak kalır gecelerde
Emeksiz yemek olmaz bilinciyle
Çalışıp çabalarlar
Olmaz!
dikiş tutmaz
bir gün dayanamazlar
İlle de köyüm derller, ille de obam
Alırlar göçü sırtlarına
Göç ederler yurtlarına
Terör belası gelse de kapılarına
Tehdit savursa gece gündüz onlara
Vız gelir tırıs gider
Kararlı ve cesur insanlara
Kayıt Tarihi : 24.7.2012 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir ilham, emek, tecrübe ve aşkla yoğrulur.
Keskin ve köşeli kelimeler vardır; sonradan yamama gibi durur bu kelimeler. 'kent', 'yaşam', 'bilinç' bunlar şiirlerdeki bütünlüğü kesip atarlar. Hele kitaplarımızda yani medeniyetimizin derin tarihinde olmayan kelimeler.....
Am ŞİİRİN YAZARI OLGUN VE GAYRETLİ. Kolay değil o kadar şiiri yazmak..Tebrikler.
Mehmet YUSUFLAR
TÜM YORUMLAR (4)