Zorunda kalınan ayrılık Şiiri - Osman Güzel

kalbim her zaman sarıldığımız gecede
aklım her zaman aşık olduğum gözlerinde
ben her zaman bir dahaki günü beklerken
siyah saçlarındaki akan koku kalsın yastığımda
ipeksi yumuşaklıktaki ellerin kalsın bedenimde
ay ışığında parlayan dudakların kalsın dudaklarımda
aşkım bu kadar güçlüyken seni bu denli isterken son kez kal yanımda
belki birleştirir zaman bizi yüzlerce beter gece sonunda
belki birleştirir özlem bizi onlarca elvedadan sonra
umarım tekrar bulursun beni istersin tekrardan sevgimi
yoksa ben yok olacağım sende geçmişte kalmış bir bağlılık gibi
gitmeden çıkmadan güzel zamanlarımdan son kez izin ver bakayım gözlerine
sönmeden dinmeden güz ateşi son kez tutayım ellerini
azalmadan bitmeden burunda tüten kokumuz son kez duy dudaklarımdan çıkan seni seviyorum sözlerini
ve bir dahaki günde yanında olacağım
yeterki bekle beni yeterki iste bir dahaki bizi
kaybolmayan aşklar gibi
elvedalar bir bir dönsün sıcak sarılmalara