Kimse gönül evine,
Gelmek zorunda değil.
Sevgi duyup, sev-ine,
Yelmek zorunda değil.
Hiç kimse emeğini,
Ununu, ekmeğini,
Sofrada yemeğini,
Bölmek zorunda değil.
Yüreğini dağlayıp,
Pınar gibi çağlayıp,
Senle benle ağlayıp,
Gülmek zorunda değil.
Herkes Musa olup ta,
Hızır’ını bulup ta,
Gemiye darp vurup ta,
Delmek zorunda değil.
Benim, kimsenin gibi,
Kimsenin, benim gibi
Kimse, kimsenin gibi,
Bilmek zorunda değil
Veli bilir deliyi,
Deli bilmez veliyi,
Kimse bundan, en iyi,
Olmak zorunda değil.
Yaralının cüzünden,
Abuk sabuk sözünden,
Kimse, kimse yüzünden,
Ölmek zorunda değil.
09.01.2011…MUSTAFA YARALI
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 9.1.2011 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaralı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/09/zorunda-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!