Zoruma gider Şiiri - Aydın Duran

Akşam olur hüzün çöker
Omuzlarım bir bir düşer
Geceler ömründen uzanır
Düşünürüm zoruma gider

Sürgünler sürer yüreğimden
Her mevsimde bir göç gider
Kurak yaz, çorak toprak gibi
Yeşermem hiç zoruma gider

Apansız çöker üzerime örtülür
Yoksulluk belası belimi büker
Görmezler yaşlar içime dökülür
Dökülür kırılırım zoruma gider

Umitsiz ce yürürüm belki biter
Bazen yanarım bazen tüter
Çaresizlik ki ölümden beter
Bitmez çilem zoruma gider

Beni yola koydular kalakaldım
Yavrularım uzak uzak el eder
Bir buzulçağında donakaldım
Çözülemem hiç zoruma gider