Zorum Var Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Senin sevgin olmadan

Yaşamaya çalışmak,

Sensiz kalmak ve bir bebek kadar

Çaresizmiş gibi olmak...

Ne tarif eder seni bilmiyorum.

Üstüne su dökülmüş kediler gibiyim

O kadar yalnızım ki;

Bir yaprak gibi titriyorum.

Yok artık!

Güveneceğim,gecenin bir vakti

Telefon edeceğim,bayramda

Elini öpeceğim kimsem yok artık!

Kim yol gösterecek şimdi?

Beni kim düşünecek?

Beş ay oldu gideli ve dün gibi...

Acısı o kadar sıcak,yokluğu

O kadar tuhaf ki...Alışamıyorum!

Baba demeden günlerin geçmesine

Katlanamıyorum.

Beni bu kadar anlayan,saçlarımı

Okşayan,bir damla gözyaşıma

Dayanamayan,ne yaparsam yapayım

Bir gün bana küs kalmayan,uğruma

Dünyaları yakacak olan,

Babamsız kalmaya alışamıyorum.