Bırak! Sessizliğin sürüp gitmesini,
sana baksam bir fısıltı kadar narin,
eşi olmayan halini ser gözlerime
önüme çık, çık ki boşa gitmesin.
Hislice daldığım yerden gel biraz
cesaret, hadi sokul, atıl üstüme!
Mathilde' dan, Julien' den daha
Daha, daha. Daha çok güzelsin.
Rüzgârlardan saç örmüş kendine
Saten bir ten, çiçekleri utandıran koku!
Gözleri uzun bir yol tutmuş cennete
varlığın sebebisin sonsuza yorduğum
sahiplik eki gibi öyle gir ömrüme.
Gel biraz aşk olacak,
aşk'ta benler biz, biz olacak nefeste.
Günler şad olmayacak sen yoksan
yokluk övünür, yokluk zor sokacak kalbime
ve en çok zoru bende sensizliğin.
Kayıt Tarihi : 25.3.2014 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/25/zoru-ben-de-sensizligin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!