Onlar içerde açlık grevinde
yürüyorlar yaşamla ölüm köprüsünde
yitirdik nice tomurcuk dallarımızı
vermeyeceğiz artık tek yaprak bile
doluya fırtınaya buzul çağlarına
acıyı güç yaptık bestenmiş bir senfoni
tarihin notalarıyla çalıyoruz yüreklerimizle
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
