Zorlu Göç Şiiri - Necdet Arslan

Kırmızı ışık ve gözlerin.
Duvar kocaman barikat.

Hareketsizim
Fırsatlar-ki bazen-
anıların kesik tümceleri

Yaz geceleri
Uzun,bunaltıcı...
İlk sözcüğü bulmaya koyuluyorum ilk dizeye.
Hep koruk duygular doluşuyor şiire.
Sanki bir körfez dalgası,gri ipince.

Şehir bitki hayvan oynuyorum soyadımla.
Yenilen hep ben oluyorum.
Kulağım bir telefon sesinde.
Hamlaşıyor zaman
Üstüme başıma siniyor tütün kokusu.

Güzün dönmesini gözlüyordum nicedir.
Gökyüzü leylek göçleriyle dolu.

Pencereme vuruyor bulutların damıttığı
yağmur damlaları.

Yaka cebimi tıka basa dolduruyor
cumbasını rüzgarların yıktığı yalnızlıklar
.
Acı bir şarap olsa şimdi diyorum…
Acı bir şarap olsa...