Zorlu çoğrafyının insanıydık
Hep kanıyordu zayıf taraflarımız
Acımız çığlık sevdamız yok olurdu
Masumduk oysa yüreğimiz gibi
Ağır silahlara direnen bedenimiz
Sözle vurulup düşüyordu toprağa
Anılarımız geride ezgilerimizdi göç eden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta