Bu yaşamın çemberini kendimi içinde bırakarak ben çiziklemiştim…
Geç gelen darbeler ve ani darbelerle geçiştiriyordum günlük yaşamımı bu çember içinde… Ve merkezi sendin…
Kaç zamanın keskin darbeleriydi bunlar, kaç sıkıntı darbelerindeydim ki altında örs olmuştum…
Geçiştirmekle yaşamak arasında geçen bu vuruşlar bütün bedenimi sarsarak eziyordu…
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta