Zorla Göç Ettirilmiş Kürdistanlı Çocuklara

ZORLA GÖÇ ETTİRİLMİŞ KÜRDİSTANLI ÇOCUKLARA

geceye söyle ne varsa,
bilir
bir yıldız hangi yönde
eğri durduğunu lambasız sokaklarda,
mendilim
kaldırım parası kokuyor boyacıların..
uzan sen,dinleme beni
uyu,
bak öylece çapaklanıyor
mahmurluğu gözlerinin.
o mendil avucundan öpüyorum,
sakla selpaklarına beni
belki ayrılan sevgili alır,
üstü senin olsun der
o kirli,paralı yüzleri sevmişsen eğer..
bırak da bir akşamüstü efkarlanayım
mahsunluğuna çocuk,
atıp tuttuğumuzu hayat sanma lütfen,
gör
uzun saçlı küpeliler geçiyor
mendilinin önünden,
entellektüeller,
vıcık sigaralılar
ve kıravatlı ahmaklar..
bitiyor gün
seni seven çıkmadı,
seni anlayan.
yine yalnız küfrediyorsun,
yanaklarından bir su
toprağa bandırıyor tuzunu,
sıkıntını hoplaya zıplaya
oynayan çocuklar duymasın,
evren belalar satıyor
haberin olsun,
gösterişine kanma şehirlerin
onlar bizi bize kırdırtanlardır,
yabancı kılandır,
paraya aşık olmamızı söyleyenlerdir..
onların olsun
görkemli beton binaları,
biz yeniden kuralım
topraktan tek katlı evlerimizi,
alalım dağlarımızı..