Zordur Yaşamak Şiiri - Hatice Arı

Ne de zormuş meğer,
Toparlamak kafayı;
İnsancıklarla uğraşmak daha beter,
Yüz vermeyegör,
Kaprisler alır başını gider...
Deli eder adamı,
Bu yurt, bu oda, bu keder
Kimseyle ahbap olmayacaksın;
Selam mı ister karşındaki,
‘Merhaba’ de, geç, yeter.
Fazla bile!
Sen pişerken onlar tazeydi;
Bilirsin şu dünyada,
Çocuk olmak var idi,
Oysa büyümeliydin,
Acılarla, ayrılıklarla,
Ve yürümeliydin;
Üstüne üstüne karanlığın,
Geceleri ay çıkar ya,
Yokluğun düşer aklıma,
Bir düş olur gözlerin,
Bakış bakış akar içime,
Akar da karışır yaşıma,
Lime lime
Yaşım sel olur, çoğalır,
Bundandır,
Sürekli büyür
Yol alırım...